|
Szczegóły oferty
|
|
|
|
|
|
|
|
|
TAJLANDIA > SOUSSE >
|
|
TUNEZJA SOUSSE HOTEL EL HANA RESIDENCE **** ZAPRASZAMY !!
|
|
|
Treść oferty :
HOTEL EL HANA RESIDENCE ****
SOUSSE , 500 M OD ZABYTKOWEJ CZĘŚCI MIASTA , 20 KM OD LOTNISKA W MONASTIRZE, 30 M OD PIĘKNEJ , PIASZCZYSTEJ PLAŻY , PRZEJSCIE PRZEZ ULICĘ. LEŻAKI ORAZ PARASLOE PRZY BASENIE I NA PLAŻY PŁATNE.
Recepcja, restauracja, 2 bary,
basen z brodzikiem dla dzieci,
fryzjer, dyskoteka, sklepy, doktor.
dwuosobowe z możliwością dostawki,
łazienka z prysznicem oraz WC,
klimatyzacja, TV SAT, mini bar, balkon.
program animacyjny,
Za opłatą: łaźnia turecka, sauna, jacuzzi,
fitness, masaż, tenis, mini golf, tenis stołowy, bilard.
śniadanie oraz obiadokolacja w formie bufetu.
Istnieje możliwość wykupienia opcji full board.
Jeżeli mają Państwo pytania to prosimy o kontakt z nami :
Tel. 32-3460306, 32-2491453
Tel.kom. 500-55-66-00
e-mail: geotour@post.pl ; geotour@geotour.pl
gg: 9561116, 2805753
|
|
Informacje uzupełniające i państwach :
TAJLANDIA
Opis
Tajlandia leży w Azji Południowo-Wschodniej, na wybrzeżu Morza Andamańskiego i Zatoki Tajlandzkiej, na południowy wschód od Birmy.
Klimat
Klimat Tajlandii, typowy dla tropików, charakteryzuje wysoka wilgotność i jeszcze wyższe temperatury. Taka kombinacja sprzyja ogromnemu bogactwu flory: mieszane lasy liściaste i suche lasy porośnięte drzewami z rodziny Dipterocarpaceae w górskich rejonach na północy i na nieurodzajnym północnym wschodzie, okresowo zielone lasy liściaste i wiecznie zielone lasy górskie na wyżej położonych terenach Tajlandii kontynentalnej, wilgotne tropikalne lasy deszczowe na parnym południu, równiny na mokrych terenach w centrum, nadmorskie bagna namorzynowe oraz jedne z najpiękniejszych na świecie raf koralowych, ciągnących się wzdłuż wschodniego wybrzeża.
Architektura i sztuka
Za wyjątkiem nielicznych rzeźb i budowli inspirowanych sztuką hinduizmu, zdecydowana większość zabytków tajskiej kultury powstała na gruncie Terawady i choć w Tajlandii działa kilka znakomitych muzeów, ewolucję jej sztuki można w pełni zrozumieć, zwiedzając tutejsze świątynie. Tajscy architekci i rzeźbiarze postrzegali tworzenie jako zdobywanie zasług i przedstawianie niezmiennych prawd (a nie jako akt ekspresji artystycznej) i dlatego historię sztuki Tajlandii zapisywali nie indywidualni artyści, lecz szkoły.
W latach 20. XX w. historycy sztuki i naukowcy akademiccy przystąpili do opracowywania systemu klasyfikacji sztuki i architektury tajskiej w oparciu o okresy historyczne. Poniższy krótki przegląd rozpoczyna się od VI w., kiedy do Tajlandii dotarł buddyzm.
Dvaravati (VI-XI w.) Państwo Dvaravati - obejmujące swym zasięgiem Nakhon Pathom, U Thong i Lop Buri w dorzeczu Menamu oraz mniejszą północną enklawę Haripunjaya (dzisiejsze Lamphun) - zamieszkiwali buddyści odłamu Terawada, pozostający pod silnymi wpływami kultury Indii.
Zachował się tylko jeden i to dość późny przykład budowli z tamtej epoki: laterytowa czedi w kształcie piramidy w kompleksie Wat Kukut w Lamphun, podzielona na pięć poziomów z niszami na stiukowe posągi Buddy w każdym rzędzie. Z czasów Dvaravati zachowały się przedmioty codziennego użytku, zaś w muzeach narodowych w Nakhon Pathom i Lamphun zgromadzono pokaźne kolekcje wizerunków Buddy. Ze względu na kiepskiej jakości wapień, rzeźbiarze wykonywali figury dość masywne, okryte imitowaną prostą draperią, zawieszoną luźno na uniesionych nadgarstkach i spadającą do kostek (podobnie wyglądają odlewy z brązu). Wiele posągów niestety pękło i potraciło głowy lub kończyny. Ocalałe twarze mają bodaj najbardziej naturalistycznie oddane rysy w całej historii sztuki tajskiej, z charakterystycznymi grubymi wargami, spłaszczonymi nosami i szerokimi kośćmi policzkowymi.
W Nakhon Pathom, dokąd już przed I w. przybywali buddyjscy misjonarze z Indii, odkryto liczne dharmaczakra, pochodzące z okresu, kiedy nie można było jeszcze przedstawiać bezpośrednio samego Buddy. Są to rzeźbione kamienne koła symbolizujące cykle życia i reinkarnacji, przy czym tym z epoki Dvaravati często towarzyszy niewielka figurka jelenia, co jest nawiązaniem do pierwszego kazania Buddy w Jelenim Parku.
Srivijaya (VIII-XIII w.) Kiedy za czasów Dvaravati na równinach centralnych i, do pewnego stopnia, w rejonach położonych dalej na północ wyznawano Terawadę, południowa Tajlandia znalazła się w strefie wpływów państwa Srivijaya i Mahajany. Najważniejsza różnica między tymi dwoma odłamami buddyzmu polega na tym, iż według wyznawców Mahajany ci, którzy osiągnęli oświecenie, powinni opóźniać swe przejście w stan nirwany, by pomóc na tej drodze innym. Istoty te, czczone za życia i po śmierci jako święci, to bodhisattwowie, a ich posągi są najbardziej typowym przykładem sztuki Srivijaya.
Najpiękniejsze figury bodhisattwów, odlane z brązu, są tak zgrabne i kunsztownie wykonane, że zalicza się je do najwspanialszych osiągnięć rzeźbiarstwa w Tajlandii. Zazwyczaj przedstawiano je w pozie tribunga - z wysuniętym prawym biodrem i ugiętym lewym kolanem, często wspaniale zdobione (czasem nawet prawdziwymi klejnotami). Zdecydowanie najpopularniejszym bodhisattwą był Awalokiteśwara, czczony jako wcielenie współczucia. Zazwyczaj ma on co najmniej cztery ramiona i zwierzęcą skórę przerzuconą przez lewe ramię bądź związaną w pasie, a tors pokryty maleńkimi wizerunkami Buddy. Najpiękniejszy posąg Awalokiteśwary (znaleziony w miejscowości Chaiya) można obejrzeć w Muzeum Narodowym w Bangkoku, gdzie zgromadzono zresztą większość innych rzeźb ze Srivijayi.
Najbardziej typowym przykładem architektury tamtych czasów, który przetrwał w nienaruszonym stanie do dziś, jest czedi w stylu jawajskim w Wat Phra Boromathat we wspomnianej już miejscowości Chaiya. Budowla jest odrestaurowana, ale dzięki bogatej ornamentyce schodkowej i miniaturowym stupom w narożnikach, wyraźnie różni się od współczesnych jej obiektów z okresu Dvaravati
|
Informacje uzupełniające i regionach :
SOUSSE
Jest jednym z ważniejszych tunezyjskich miast, znaczącym portem morskim i popularnym centrum turystycznym. Jest to również jeden z najstarszych portów morskich na całym wybrzeżu Morza Śródziemnego, pamiętającym czasy wojen punickich. W dawnej stolicy Sahelu odnaleźć można liczne ślady bogatej i fascynującej historii kraju. Otoczone murem Stare Miasto - medina - kryje w sobie wiele cennych zabytków.
Najstarszym z nich jest ribat - muzułmański klasztor obronny, z którego wieży strażniczej można podziwiać wspaniałą panoramę miasta i w którym niegdyś stacjonowali islamscy mnisi - wojownicy chroniący wiarę muzułmańską przed obcym najeźdzcą. Warto zwiedzić pochodzący z VIII wieku Wielki Meczet oraz doskonale zachowaną kazbę, gdzie mieści się jedno z ciekawszych muzeów w Tunezji. Muzeum Archeologiczne słynie ze wspaniałej kolekcji rzymskich mozaik.
Malownicze, kręte uliczki mediny (starego miasta) z białymi domkami przyozdobionymi kwiatami są doskonałym miejscem na długie romantyczne spacery. Miejscową tradycję odkryjemy na typowym, arabskim suku. Sousse to również znana miejscowość wypoczynkowa o rozbudowanej infrastrukturze turystycznej. Liczne kafejki i lokale gastronomiczne urzekną Państwa aromatyczną kuchnią łączącą w sobie elementy arabskie, osmańskie i europejskie. Szczególnie polecamy restauracje: "Le Bonheur" i "La Marmite" z rodzimą kuchnią oraz "Le Regal", "L'Escale" i "La Couronne" ze specjalnościami kuchni francuskiej.
Reprezentacyjną aleją "Habib Bourguiba" prowadzącą z handlowego portu i starej części miasta dojdą Państwo do piaszczystej egzotycznej plaży ciągnącej się aż do Portu El Kantaoui. Sousse jest doskonałym punktem komunikacyjnym i świetną bazą wypadową - z miasta wyrusza wiele ciekawych wycieczek w inne - równie atrakcyjne części Tunezji.
|
|
|
|
|
|
